Vefa Sen Ne Engin Bir Duygusun!



Benim güzel yeşil kuşum! Balkonumdaki yuvasında doğmuştu. Orda yaşıyordu. Kış gelince uçup gitti. Kardeşleri gibi. Bahar gelince geri geldi. Doğduğu yuvaya geri dönmeyi gelenek haline getiren, ebeveynleri gibi.

Ah vefa, sen ne engin bir duygusun!

Küçücük bir kuşun, minicik kalbinde bile yer bulmuş; o küçük kuşun yavrularına bıraktığı miras olmuşsun.

Temeli vefa duygusuyla kurulmuşsa bir yuva, en güzel dua olur mutluluk ve huzur ufkuna.

Ey dost ikliminde yetişen gül!

Gel de içime dökül. Nefsimle yüzleş. Gönlümle bütünleş, sevgimle geliş. Sırlı kapıları açan bir anahtar ol kalbimde.

Gözümün kamaştığı, gönlümün hayretle bakakaldığı engin semalara doğru, çek götür beni.

Minik yürekli yeşil kuşum gibi.

Uçup gidelim, engin ufuklara…

Vefa dolu…

Dosta doğru...
Yusuf Avcu, Dertlere Derman

Yorumlar