İşte O Zaman - Şiir

İşte o zaman

Bir zaman; 
Benden evvel kardeşim düşmüş, dünya kuyusuna.
O ölünce düşen ben olmuşum, Yusuf ben...

Bir zaman; 

Benden evvel bir inek düşmüş, dünyanın bu kuyusuna,
Benim yerime düşen olmuş, onu çıkaran olmuşum ben.

Bir zaman;

Dünya düşmüş, dünya denilen dipsiz kuyuya.
Yusuf olmuşum mecburen düşmüşüm suya.

Bir zaman;

Paralasam da tüm kelimeleri, ıslanmış gömlek,
Ruhum kaybolmuş kuyuda, çatlamış çömlek,

Bir zaman;

Kuyu içinde kuyu, sanki rüya içinde rüya.
Kırılmış ruhumun kanatları, boğulmuş kuyuda mana

Bir zaman;

Mana da senin ruh da, senindir bu dipsiz derya,
Muhtacım Allah'ım, Yusuf yerine koy, yardım et bana!

O zaman;

Göğe yükselir ellerim, Yusuf beni bulur suda,
Kabul olur dileklerim, Ben Yusuf'u bulurum kuyuda...

İşte o zaman;

Açılır basiretim, iner gözlerimdeki perdeler,
Hikmet dolar kalbime, misafirim olur melekler.

Yusuf Avcu