İnsan Bir Sanattır - Şiir




İlahi bir sanat sergisi
İnsan, Vicdan, Kur'an ve Kainat
İnsanın emrinde, insana köle olmuş alem,
Bakışlarında saklı, fani bir lezzet olmuş hayat
İnsan değerli bir pırlanta, insan eşsiz bir sanat
Huzur iklimine götürüyor, yüzündeki estetik
İnsan bir ayna, insanda yansıyor hakikat

Madde ile mana buluşuyor kalbde
Ney misali inliyor insan
Ruh bir kuş olmuş beden kafesinde
Sır içinde sır, sır içine gizlenmiş düşman
Aynada çetin bir savaş, aynada latif duygular
Bir kandil olmuş, yanıyor insan!

Yusuf Avcu, İnsan Bir Sanatır 1 




***

İyi



Millet takılı kalmış ok ile yaya
Ya Güneş'e, ya da Dünya ile Ay'a
Aslında Kayı'ya emanet bir sırdır
" iyi " işarettir kutsa blir soy'a

Bu sırrın ilk atasıdır Adem ile Havva
Kayı, Oğuz, Yafes derken çıkar Nuh'a
Bir neslin mührüdür, simgesidir " ıYı "
Yani işarettir Muhammed Mustafa'ya

Elif olan Allah, insandan ayna dilemiş
Zülkarneyn de lam olmuş, aşka gelmiş
Sır ile "iyi " sırlamış zahir batın ilmini
Tevhidi başına boynuz, Oğuz'a sır eylemiş

Yusuf Avcu

***

Her gecenin bir sabahı var

 


Dünyam zindan, geceler hep karanlık
Kararmış hep kalpler, ölmüş insanlık
Cemre düştü, dert çatladı içimde
 
 Gelmedi derman, gelmedi aydınlık!

Yusuflar kuyuda geçmiyor kervan
Çareler tükendi dönmüyor devran
Güller küle döndü, dönmüyor güle
Yetiş acilen, ey dertlere derman!


Bulutlar kapkara inmedi rahmet
Çilemiz doldu, kopmadı kıyamet
El açıp yalvarıyorum Rabbim
Sönsün diye fitne, insin inayet!


Nurlansın ufuklar, yıkılsın duvar
Yalnız değilim, Yaradan bana yar
Dağılsın bulutlar, sökülsün şafaklar
Her karanlık gecenin bir sabahı var

 
Yusuf Avcu, Dertlere Derman


***

Neler olacak neler

Ağaçların ağzı kuruyacak,
Pınarların dibi çatlayacak
Öksüzlerin gözyaşından başka 
Hiç su kalmayacak!
Yetimlerin ahından başka
Gökte duman olmayacak!
İnsanlar bulutu, 
Ağaçlar suyu unutacak.
Dağlar unutacak yeşil otu
Ne bahçelerde ürün olacak!
Ne de bir damla rahmet inecek!
Çekirgeler bostanları
İnsanlar çekirgeleri yiyecek.
Birbirini yiyecek tüm mahluklar.
Fakir olan şöyle dursun
Açlıktan zenginler ölecek.
Yahu kör müsünüz?
Lütfen artık görünüz!
Kıtlık yılları gelecek!
Aslınıza dönünüz!

Tepenizde dolanıyor
Kara bulut gibi kabuslar,
Ülkenin tam üstüne
Ufkunuza çökecekler.
Sükut edecek sebepler
İmana gelecek zalimler.
Ama artık ne fayda!
Şehirleri yok edecek
Seller, zelzeleler, afetler...
Bir baksanıza fezaya
Meleklerle dolmuş gökler.
Tepenizde yumruk olmuş
Belalar, musibetler, diyetler.
Yahu kör müsünüz?
Lütfen artık görünüz?
Gökten azap inecek,
Aslınıza dönünüz!

Yusuf Avcu

***

 

Çığlık

 



Büyük bir sessizlik...
Umutlar, hayaller, dualar...
Ve gülüşlerle karşılanır çığlık.
Yürekten çığlık olup birlikte doğar,
Gülmeler, ağlamalar, gözyaşları...
Bir ara tatlı gülüşler, kahkahalar...
Bir zaman yürek burkan ağlamalar...
Sonra aşure olur ağlamalar gülüşler...
Ya sevinçten, ya elemden akar,
Ama çok yalnızdır gözyaşları.
Derken donmuş buz gibi olur gülüşler...
Unutulur, akmaz olur gözlerden yaşlar,
Doğumdakinden daha şiddetli
Ama artık sessizdir ağlamalar...
Hatıralarda kalır gülücükler...
Ağlamakla gülmek arasında,
Kararsız kalır zavallı yürek...
Demir döver gibi döver yüreği,
İçe dökülür gözyaşları.... 
Derken gülmek ile ağlamak arasında
Güle ağlaya geçip gider ömür...
Dayanamaz artık, durur yürek!
Ve çığlıklar, ağlamalar, gözyaşları...
Bir tohum olur, bir umut olur,
Geldiği yere, yüreğe gömülür,
Bir umut iken hayal olur,
Hatıra olur gözyaşları.

Yusuf Avcu






***


Yakasım Geliyor



Ateşe su atmak yerine
Ateş olup alev saçanları
Volkan olup, mağma olup

Cayır cayır yakasım geliyor!

Ateşe güvenip ateş yakanları
Bulut sanıp dumana kananları
Yangın içinde yangın olup
 
Cayır cayır yakasım geliyor!

Sevgi yerine nefret yayanları
Şerefsizi, namerdi adam sayanları
Yemenden çıkan alev olup

Cayır cayır yakasım geliyor!

Sihirden büyüden medet umanları
Sahte ateşi gerçek sananları
Cehennemden bir kor olup

Cayır cayır yakasım geliyor!

Ateş yakıp ateşten olanları
Kadere küfreden ahmakları
Aşk ateşinde yoğrulup
Cayır cayır yakasım geliyor!

 
Yusuf Avcu

Yorumlar